70 - 80. Gdy byłem mały miałem bana na oglądanie „07 zgłoś się”, z powodu..że byłem za mały. Nadrabiałem to na studiach i w kolejnych latach gdy szła emisja dwuczęściowego serialu. Jak to bywa, za każdym razem widząc coś innego. Nade wszystko działa(Ł) sentyment do czasów PRL, tak się złożyło że również dzieciństwa i dorastania. Serial jest fenomenem socjologicznym, jak zauważył filmowy biograf Cieślaka, Piotr Piotrowski, ćwierć wieku po powstaniu, przy kolejnej jego emisji, jeden z odcinków oglądąło w tv 4,5 mln widzów! Pewnie byłem jednym z nich. A dlaczego? Charyzma postaci. Realizm historii. Genialne dialogi. Zaangażowanie „Sławka” i pewien subtelny dystans do postaci. Porucznik Borewicz to gość, do którego od razu można poczuć sympatię, wzbudza zaufanie. Takoż i „kupił” reżysera Krzysztofa Szmagiera, który specjalnie przyjechał do Cieślaka, naturszczyka, wbił do jego mieszkania na oś. Podwawelskim w Krakowie i zaproponował główna rolę w serialu milicyjnym. Dziś też powstają dobre seriale kryminalne, jednak mam wątpliwość czy zachowają swój pazur za 20 lat. Kilka dni temu Cieślak został pochowany na cmentarzu Podgórskim w Krakowie. Smutno. Jak powiedziała moja znajoma: „eh, cóż po nas pozostaje: książki i geny”. Filmy też.Tu kilka cytatów z serialu
Por. Borewicz: Mój dziadek zawsze twierdził, że gdyby było więcej dyskretnych mężczyzn, byłoby mniej cnotliwych kobiet.
H.: Chłop może nie mieć ręki, może nie mieć nogi, byleby nie był kaleką.
Jaszczuk po wyjściu Borewicza z kanału: – Trochę pan jednak śmierdzi. Borewicz: – finezyjna uwaga
Pani prokurator (do Sławka, telefonicznie): Nie, zdania na pana temat nie zmieniłam, a jak pan wie, kobietę trudno jest przekonać, ale można ja namówić.
Znacznie więcej o serialu można poczytać w świetnej pozycji Piotra Piotrowskiego „07 zgłasza się. Opowieść o serialu” z 2013 roku.
Zdjęcie niepublikowane wcześniej, z sesji w 1998 roku w Krakowie, aktor z dziećmi. Gdzieś wydobyłem stare filmy, a wśród nich Fuji Sensię 6na6.
