Festiwal Nauki w Krakowie

Miasteczko namiotów z młodymi propagatorami nauki pobędzie na Rynku do soboty. Jak co roku, można pospacerować  i pooglądać urządzenia i eksperymenty niedostępne na codzień dla śmiertelnika.  Tu – na zdjęciu, stoisku wydziału chemii – zobaczyć można, jak przy pomocy kilku kropli…wody, można podpalić porcję fosforu. Do innego namiotu przywiódł mnie zapach transcendencji. Wszystko się zgadzało stoisko UPJPII nęciło kadzidłem. Można było powąchać, ale też zabawić się w cassoulet-tera( czy jest takie słowo? – kadzidlarza) i przyrządzić własną mieszankę w moździeżu. Kręgi kościelne stawiają widać na marketing sensoryczny. Następnie trafiłem do filozofów (chyba?) a oni zaproponowali, aby spróbować jak to jest , gdy ma się 50 lat więcej. Nie chodziło o próbę mędrkowania lecz przywdzianie stroju, który krępuje ruchy, obciąża kończyny i zmienia sposób widzenia. Ubrawszy ów kask, stwierdziłem, że wszyscy dookoła są żółci, co w sumie jest bardzo prawdopodobne za 50 lat. Ale też pole widzenia uległo znacznemu zwężeniu. W tym kontekście przestają dziwić staruszki ginące na przejściach dla pieszych. Pani w średnim wieku stojąca obok, spytała nie bez swady, czy panie studentki nie mają stroju, który odmładza o pół wieku.. Spacer zakończyłem w dziele technologia żywności, gdzie można było podziwiać efektowne gluty w menzurkach, efektownie podświetlone diodami led. Okazało się że to klasyczne zgęstniki w żywności, dbające o jednorodność konsystencji. Na szczęście nie ulegające metabolizmowi iw niezmienionej postaci opuszczające organizm. To guma xantanowa i metyloceluloza, składniki zup i sosów. Zdaje się też żelów poślizgowych –  trochę stwierdziłem, trochę zapytałem. Specjaliści za stołem spojrzeli na siebie pytająco, a studentki obok zachichotały. Dopytałem też o słodziki. Pani w T-shircie „Oświeć się!” oznajmiła dobitnie, że spośród słodzików najzdrowszy jest cukier. Takoż udałem się do cukierni.