foto: Grażyna Makara
Wczoraj w Faktach TVN historia modego faceta. Pokazał się w wiadomościach bo zdesperowany liczy na ostatnią szansę odnalezienia swej siostry. Rozdzielono ich w dzieciństwie, miał 5 lat, ona trafiła do domu dziecka, a następnie do rodziny adopcyjnej. Okazuje się, że prawo nie zezwala na udzielenie informacji o miejscu przebywania osoby, z którą jest się spokrewnionym. Żywot w rodzinie adopcyjnej staje się nowym rodziałem, który stawia się nadrzędnie do czasu uprzedniego. Palik podtrzymujący drzewko ważniejszy niż korzenie… No i facet szuka licząc że skoro prawo jemu wiąże ręce, to jednak w ten sposób nie jest skrępowana osoba, której poszukuje. Może się odezwie. Poruszająca historia.Swoją drogą, kto przepis ten wymyśłił, czym się kierował, jakim dobrem? Czy dobrem rodziców adopcyjnych, „żeby dodatkowo nie komplikować i tak złożonej sytuacji”?
A zdjęcie Grażyny, tak mi tu pasowało, choć oczywiście nie o te osoby chodzi, Dziś maluchy są w szkole średniej. Ilokroć trafiam na tą fotografie wzrusza mnie. Jest w obrazie jakaś intrygująca dwoistość, ale i archetypiczność. Mali są jak duzi.
Foto-spiżarnia Mariusza Makowskiego 
Zdjęcie, jak widzę, z przedszkola podczas leżakowania. Śpiące dzieci zawsze mnie wzruszają 🙂 A przepis? Bezduszny, ktoś najwyraźniej wyszedł z założenia, że lepiej dla dzieci adoptowanych nie wiedzieć, że są przysposobione i nie szukać biologicznych korzeni. Jak to się kończy, wiemy.
Podglądnięte w żłobku. Tak, fakt bycia adoptowanym r prędzej czy później wychodzi, oby w cywilizowany i ekologiczny psychicznie sposób. Rodzice adopcyjni odwlekający ponad miarę ten momen lub w ogóle nie chcący ujawnić faktów z przeszłości stawiają się wyżej ponad rodziców biologicznych. A jak wiemy Wielki Porządek tego nie lubi i daje odczuć ludziom że błądzą
Wielki Porządek patrzy…